De laaste week van de lecture fase….

Lief thuisfront, hier weer een berichtje vanuit het o zo zonnige Australie!

Deze week is onze laaste week op de base. Het is de bedoeling dat we volgend weekend vliegen naar de Pacific Islands. Helaas zijn er nog geen tickets geboekt omdat de visa van onze staff nog niet rond is.... maar dat blijkt allemaal heel normaal te zijn bij YWAM en we vertrouwen er op dat het goed komt. Nog 1 les week dus en dan outreach. We gaan eerst naar Samoa, hier is een tsunami geweest en we gaan daar puinruimen. Na 2 weken gaan we naar Vanuatu en daar gaan we een kinderkamp op bouwen. Er moeten geloof ik waterleidingen aan gelegd worden en in Januari gaan we er een kamp draaien met de “Vanuatuaanse kids”.

Na de “overseas outreach” gaan we nog een week naar Canbarra, hier is een grote YWAM coferentie. YWAM bestaat dit jaar 50 jaar en Loran Cunningham komt voor de gelegenheid naar Australie om dit te vieren. Na een weekje hoofdstad gaan we een week naar Tingha. Dit is een aboriginal communiti 6 uur rijden boven Sydney. Hier komen John en Jen vandaan, het echtpaar wat bij ons de DTS volgt. John is youth pastor daar en ze zijn een jeugd centrum aan het opzetten daar en wij gaan daar een week helpen. Als laatste gaan we nog naar Brewarrina, dit is in the outack en hebben we de laatste les week. Het thema van deze week is, hoe overleef ik na YWAM.

Nu nog 1 weekje les dus. Deze week veel voorbereiden. Zooi opruimen, tas pakken en doosjes inpakken met spullen die ik niet mee ga nemen. Dat kan ik hier op de base in een opslagruimte storen. Deze week zal wel omvliegen.

Gister ben ik weer naar het strand geweest. We konden heel de dag op het strand blijven! We zijn naar Manly beach gereden. Nou ja, niet in 1 keer goed... we waren verdwaald omdat we een tol weg wilden omzeilen... vervolgens zijn we tussen de weilanden beland. Heel leuk om weer wat anders te zien van het land. Na 2,5 uur zijn we dan toch nog op het strand aan gekomen. Het was prachtig weer. Het aanspoelen ging goed. We hebben best lang in het water gelegen. Het water was een lekker temperatuurtje en er stond een verkoelend briesje. De zee was echt super helder. Kon gewoon de bodem zien en was echt sprookjesachtig blauw. Mijn surfkunsten zijn er wel iets op voor uit gegaan, ik kan nu gecontroleerd aanspoelen. En, heb zo waar een soort van op mn knieën gesurft. K kon niet helemaal opstaan maar wel op mn knieën zitten. Vond ik al heel wat, en dat op een klein surf board. Nu heb ik dus blauwe knieën. Maar je moet er wat voor over hebben.
Na ongeveer 2 uur gecontroleerd aanspoelen zijn we even in het zonnetje gaan zitten. Toen we opgedroogd waren zijn we een rondje gaan wandelen. Er is daar een wandelpad langs de zee. Rotsen en bloemetjes en vogeltjes. Gewoon even lekker een stukje wandelen. Er was ook nog markt, van die toeristen zooi. We hebben niks gekocht want ja, we gaan naar de Pacific Islands en daar zijn alle armbandjes en kettinkjes veul goedkoper.

Het was erg lekker om heel de dag weg te zijn. Andere omgeving het was echt super mooi weer, en samen met Leetoia. Het klikt echt goed met haar. Ze gaat ook met ons team mee naar de Pacific. Kan goed met haar praten en dan niet alleen over koetjes en kalfjes maar ook diepere gesprekken. Heb afgesproken dat ik haar wel ga leren snowboarden hahaha. Ze zal het wel koud hebben. Leetoia is een ras echte aboriginal en nog nooit in de sneeuw geweest. Maar goed, duurt nog wel even voordat ze naar NL zal komen, om daarna met mij naar Oostenrijk te gaan. Want dan gaan we natuurlijk niet naar Zoetermeer, dan gaan we wel naar de echte bergen en de echte sneeuw.
Helaas voor de plaatjes kijkers, heb geen foto’s gemaakt gister van het aanspoelen. Er was niemand die foto’s kon maken aangezien Leetoia met mij in het water lag. Dus moet je maar na het lezen van dit verslag je ogen dicht doen en er zelf een voorstelling van maken.
Ik doe er wel een groepsfoto bij van ons “Team Pacific”.

Genoeg voor nu. Later weer meer.

Liefs, Greetje