Te paard

Garrawilla/Bingara

Hier zit ik dan, op de varanda van een soort guesthouse, home stead, midden in de bush. Tis hier prachtig. Mijn uitzicht bestaat op dit moment uit heuvels met verschillende bruin en groen tinten, met hier en daar een boom, paard, wat verder op de achtergrond zie ik wat koeien en een plas water. Er vliegen verschillende vogels rond in verschillende kleuren en maken verschillende geluiden. Van schraal gekrijs tot modieus gefluit. Het is hier echt prachtig. Dit is nu mijn 6e dag op de Garrawilla farm 20 km van Bingara, waar ik een cursus Jackaroo, Jillaroo doe.

Het bedrijf, de jackaroo-jillaroo school, word gerund door John en Cathy. Cathy kookt thuis en brengt het eten dan hier heen. John's jongste zoon Mick is hier op woensdag, dan is John vrij, en Niki, Mick's vrindin werkt hier ook 2 a 3 dagen in de week. Dan is er nog staff, Anja uit Zwitserland en Max uit Amerika. Zij wonen hier ook in de home stead en zorgen dat het hier allemaal blijft lopen. John is een aardige man, erg attend en lijkt altijd in een goeie en vrolijke bui te zijn.

De groep bestaat uit, naast mij, nog 4 andere Nederlandse meiden, een Duits echtpaar, een meisje uit Zweden en Sydney. Met 3 van de 4 Nederlandse meiden kan ik het erg goed vinden, we hebben dikke pret en ik lig om de haverklap in de slappe lach. Erg fijn om weer eens gewoon Nederlands te kunnen praten en grappen te maken. Amanada is contrant cabaret aan het napraten, erg leuk!

De afgelopen 5 dagen waren echt geweldig. Wat hebben we allemaal gedaan? Wat niet…. We hebben heel veel paard gereden. En ik als beginner kan inmiddels best goed mee komen al zeg ik het zef. Maar paard rijden gaat hier wel anders dan in Nederland. Hier is het "western style". Paardrijden doe je hier met 1 hand, in een spijkerbroek, bloesje en half hoge, leren, instap laarzen. Je hoeft niet kaars recht in je zadel te zitten, alles gaat hier “relaxed and laid back”. Dus rijden met 1 hand. Wat doe je dan met die andere vraag je je af. Nou daar hou je je lasso mee vast, of je zweep. Zweep ja, maar niet zo’n klein zwart dingetje en ook niet om je paard mee te meppen maar om vee mee te driven. Een houten stok van ongeveer 50cm lang met een lang touw, ongeveer anderhave meter. En als je geen losso of zweep in je hand heb dan leg je je hand gewoon op je been of hou je het eind van je “teugeltouw”, touwen ja, geen mooi leren teugeltjes maar gewoon twee touwen, vast om af en toe je paard een tikje op zn kont mee te geven als die niet door wil lopen. Ook handig om een hand vrij te houden voor het maken van foto's of om de vliegen uit je gezicht weg te jagen. Zo rijden we dus paard. De paarden hier zijn wel enthousiast. Ze willen wel graag. Elke morgen moeten we ze uit de wei gaan halen. En dat is geen klein weitje tis gewoon een groot stuk land met bomen, heuvels en een dam met water, dus we halen de paarden elke ochtend met de “ute” een hele oude gare pick-up truck zonder deuren. Iedereen achterin de bak, zweepen en oud brood mee en een paar zadels. Als er dan een paar paarden gelokt zijn dan worden die opgezadeld en de rest word bijelkaar gedreven door de gene die op de paarden zitten en met de ute. De paarden worden hier op de farm in een klein weidje gedreven met een hek erom heen en dan zoek je een paard uit en opzadelen die hap. De eerste keer is het klungelen en stuntelen maar na 5 dagen heb je het truckje wel door en gaat het makkelijker.

Naast paardrijden heb ik geleerd om prikkeldraad hekken te reparen, koeien en schapen te drijven en hoe je het beste met een kalf en schaap kan "worstelen”. Ik heb een kalf gebrandmerkt, een stuk schaap geschoren, lasso geworpen, een poging gedaan om met de zweep te slaan "crack the wip" heet dat, en veulentjes geaaid. Dit doen we regelmatig. Dat is om ze te laten wennen aan mensen en dan gaat het makkelijker om ze later te vangen en te scheiden van de mama. Ik heb ook nog denne bomen om gezaagd met een kettingzaag. Verder word er heel veel verteld en laten zien hoe je paarden moet laten leren wennen aan zadels en mensen op hun rug. Zo is er op dag 3 een paard naar mij vernoemd omdat ik de eerste was die ooit op haar rug zat. Eerste moest ik haar overal aaiten, krabben en kietelen. Daarna moest ik over haar heen hangen, dus met mn buik over haar rug heen. En weer krabben en aaien en dat dan een paar keer dus ik kreeg een voetje en dan weer er af laten glijden en weer een voetje en er weer op. En uiteindelijk dus helemaal er op gaan zitten, zonder zadel. En op dat moment kreeg het paard haar naam: Maggie. Ik voel me zeer vereerd!
Ik heb ook de 3 weken oude puppies van "buur boer" Steve een naam gegeven: Maggie en Macgyver.

We zijn ook nog een nacht op kangoeroe jacht geweest. Met z'n alle weer in de achterbak van de ute. Geweer mee en rondrijden met een spotlight op het dak, in de hoop een kangoeroe te spotten en te kunnen schieten. Is niet zielig... kangoeroes veroorzaken veel overlast hier, ze maken hekken kakpot en ploegen het land om en eten pas ingezaaid gras op.
Na een paar uur rondrijden hebben we uiteindelijk twee kangoeroes kunnen schieten. Ik heb samen met een andere de laatste uit het veld gehaald, eerst zoeken natuurlijk en daarna aan dr achterpoten het veld uit getrokken en de ute in gegooid. Terug op de farm hebben we daar ter plekke de beestjes in stukken gesneden. Daniel, de oudste zoon van John is slager en die wist duidelijk waar hij mee bezig was. Het zielige van het verhaal was dat één van de twee nog een joey in dr buidel had. En al best wel een grote. Die is toen warm gehouden in een kussen sloop en is vervolgens naar een vrouw in het dorp gebracht die verdwaalde eenzame joeys opvangt en voed en terug brengt de natuur in als ze groot genoeg zijn, waar ze dan vervolgens weer neer geschoten kunnen worden..... maar goed, das dan pech. Moet tie zich maar achter een boom verstoppen als er een spot op hem gericht is. Op de een of andere manier verstijven ze als ze gespot worden en hoppen ze dus niet weg. Makkelijke prooi ben je dan. Goed, de resten van de mama en haar maatje werden aan de honden gevoerd en de rest ging de koelkast in, en konden wij eindelijk naar bed.

Af en toe mag ik hier ook in de ute rond scheuren, want ja, de “Dutchies” hebben leren autorijden in een “manual” dus die kunnen dat wel! Hihi, tot grote verbazing van Max de Amerikaan, hij werkt hier al drie maanden maar kan nog steeds niet behoorlijk in een "schakelbak" rijden. Het makkelijks is om te rijden met een andere Nederlander naast je,dan kan die mooi schakelen.

Donderdag was echt super gaaf. Toen zijn we gaan zwemmen met de paarden. Ik heb de afgelopen 3 dagen op Arrow gereden, een leuk zwart wit paard, en we zijn vriendinnen geworden en dus durfde ik dit ook wel aan, Na een kort ritje kwamen we aan bij de rivier. Schoenen uit, sokken uit, zadel af, en weer op je paard, onder zadel dus, geen beugels om je voetjes in te zetten alleen de touwen van de halster. Eerste even een paar stapjes, even aan het water laten wennen en daarna verder en verder. Echt een hele leuke ervaring. Zo hebben we ongeveer een uurtje in het water gespeeld. Terug op de kant, voetje afdrogen, die van mij natuurlijk, die van Arrow drogen van zelf wel. Sokken en schoenen weer aan, paarden weer opzadelen en lekker met je drijf natte spijkerbroek weer opstijgen en terug naar de farm. Nou dat schuurt best wel kan ik je vertellen. Maar t was t waard.

Het koeien drijven is ook echt leuk. Dan gaan de honden ook mee en moeten we allemaal rondjes lopen om de koeien heen om ze eerst bij elkaar te drijven en daarna bij elkaar te houden. Toen we dit voor het eert deden moest Arrow ook echt naar mij luisteren. Daarvoor liep ze keurig met de rest mee. Maar nu moest ze doen wat ik zei en ik stuurde haar keurig rond en haalden we verdwaalde koeien op en dreven we die naar de rest van de kudde. Ik voelde me net een McLaud's dochter! Het is echt net als ik de serie! Ik vind het echt super leuk! Iedereen roept HEY HEY HEY om de koeien in beweging te houden de honden doen hun werk en dat alles in een prachtige setting van heuvels, bomen en blauwe luchten. Aan het eind van de dag zit iedereen uitgeput in zn gore jeans met een biertje op de veranda versleten te zijn, en vragen we ons af of die spierpijn ooit nog over zal gaan. Want spier pijn heb ik… oef…. Iedereen loopt rond als oude mannetjes en vrouwtje hihi.


Vrijdag 16 april

Ik heb inmiddels mn tweede week ook achter de rug. Ik blijf nog tot zondag hier in Bingara op de farm, Garrawilla. Mijn bus gaat zondag ochtend naar Sydney. Kan ik nog een paar dagen van de rust hier genieten. Tis echt prachtig hier. Het weer is echt super en misschien kunnen we nog een rondje paard rijden.

De afgelopen week was totaal anders dan de eerste week. Deze week hadden we een veel grotere groep. Een Nederlands stelletje, een ander jongen uit Nederland, een jongen en een meisje uit Engeland, een Stelletje uit Zweden en Hongkong en twee echtparen met kinderen. Dan was ik er nog en het meisje uit Zweden die er de eerste week ook was. Heel andere groep dus, meer jongens en dat maakt de sfeer heel anders, minder gegiegel.

We hebben meer paard gereden en minder "farm work" gedaan. Het paardrijden gaat nu echt super goed. Ik kan nu galopperen zonder dat ik op een ongemakkelijke manier door elkaar geschud word. De laatste drie dagen heb ik op Wilma gereden en Wilma en ik zitten helemaal op 1 lijn. Ze luisterd goed en das erg fijn! Deze week hebben we dus vooral veel paard gereden. We hebben een kijkje genomen in de schapenscheerschuur waar drie mannen zich in het zweet aan het werken waren. De schapen werden niet helaam geschoren, alleen de kop, poten en de kont, onderhoud noemen ze dat om de wol schoon te houden. Wij stonden er bij en keken er naar. T ging erg snel. Deze week hebben we ook hoeven gekapt, veulentjes geaaid en uiteraard kalf geworsteld, gebrandmerkt en gecastereerd. Deze week hebben we veel koeien gedreven. Bijna elke dag. We zijn twee keer naar de rivier geweest en met weer met de paarden gezwommen. Arrow en ik waren best wel diep en wat blijkt nou, paarden kunnen toch niet zwemmen als er iemand op hun rug zit. Raar.... maar goed, Arrow kon duidelijk niet meer bij de grond en moest dus wel zwemmen maar ik zat dus nog op haar rug en dat was duidelijk geen goed idee. Het resutaat: Arrow mikte mij van haar rug en ik lag in het water en Arrow was ook wel een beetje geschrokken. En probeerde zo snel mogelijk weer bodem onder haar voeten te voelen. Maar.... ik hield nog steeds de teugels vast en ze sleurde me achter haar aan door het water. Hele aparte ervaring. Eigenlijk wel leuk. Toen Arrow weer bij de grond kon heb ik haar eerste even tot rust laten komen. Toen ze bijgekomen was van de schrik ben ik weer op haar rug geklommen en zijn we rustig verder gestapt en niet te diep gegaan. Het was leuk, we hebben lol gehad. Helaas was ik dus helemaal nat en paardrijden in een natte spijkerbroek is niet echt aan te raden, geloof mij!

Deze week heb ik eindelijk ook de "wip kunnen cracken". Tot blaren aan toe, en een pieptoon in mn oren. Best lastig om het geluid uit de zweep te krijgen. Het is een techniek, niet zomaar de zweep op de grond slaan maar een bepaalde slag en het eind van de zweep raakt een ander deel van de zweep en dat maakt het geluid. Maar het is me dus eindelijk gelukt. Ben best trots op me zelf.

Donderdag kwam Billy "the leatherman". Vorige week was hij er ook en toen had ik besloten dat ik wel graag een mooie leren riem wilde. Die zou hij voor me maken, tegen betaling uiteraard, toen hij hier gister kwam had hij geen riem bij zich... hmmmm what happend? Hij zei dat ik het zelf wel kon. Oke. Hij sneed een strook leer en hij ging de groep het een en ander laten zien bij de paarden, dat wat ik vorige week al gezien had, dus kon ik mooi mn patroontje er in stempelen. Dus dat heb ik gedaan. Daarna de randjes afgerond, randjes gekleurd en glad gemaakt. Vervolgens de rest van het leer gekleurd met "ox blood". Gaatjes er in geponst en daarna kon ik beginnen met naaien, "the buckles", gesp eraan. Als laatste ging het hele gebeuren in een soort lak en de acherkant in de was. En het resultaat is super gaaf, en ik kan zeggen, "zelfgemaakt"! Na het "crea-uurtje" en de lunch zijn we nog een stukje te paard gegaan. Tijdens dit ritje heeft Billy me een baantje aangeboden. Ik mag hem en zijn familie in de kost en draai ik mee in het bedrijf. "do what needs to be done" koeien drijven, dennebomen omzagen, klusjes in en rond het huis en elke dag paardrijden. Maar ik ga eerst naar Alice Spirngs en Darwin en daarna ga ik naar hem toe.

Nu ben ik weer in Sydney, morgen ochtend vlieg ik naar Adelaide om daar woensdag met de trein de Ghan Express naar Alice Springs te treinen, ik heb er zin in! Misschien kan ik daar ook nog een paardrijritje maken!

Liefs, Greet!