The real outback

Daar ben ik weer!

Nu vanuit het prachtige Ngukurr. In the middle of no where. De definitie van outback is, "a long way from society". Heeft dus niks met de kleur van de aarde te maken. Hihi. De aarde is hier wel rood, maar het heeft dus voor al te maken met de afstanden die je moet afleggen om in de "echte bewoonde wereld" te komen.

Ngukurr is een Aboriginal cummunity 250 km ten oosten van Katherine. Katherine is de dichtbijzijnste plaats. De enige "witte mensen" die hier in Ngukurr wonen zijn artsen, politie, docenten, piloten en mensen die voor de overheid hier werken. Er wonen hier ongeveer 950 mensen.

Het is net als Afrika..... dat klint misschien gek midden in Australie.... maar tis echt zo. Iedereen loopt op blote voeten en draagt oude vuile of kapotte kleren, en alle aboriginals zijn hier wel echt zwart. Overal op straat zie je straat honden rondhangen. Omdat de regering aboriginals een uitkering geeft, die hoger is dan een gemiddeld loon, werken de aboriginals niet want dan verdienen ze minder dan wat ze nu krijgen, dus iedereen hangt een beetje rond hier. Zitten voor hun huis, lopen een rondje, rijden een rondje.

De straten zijn bijna allemaal geasvalteerd, maar er is geen stoep. Er is ook niet zo veel verkeer dus kan je gewoon op de straat lopen. De huizen zijn oud en krakkemikkig en het is een rommeltje in hun tuintjes.

De "general store" opend om 9.00am. Vanaf 8.30 zitten de mensen al voor de winkel te wachten tot hij open gaat. In de enige winkel verkopen ze alles! Alleen niet zo veel keus. Heb je bij de "appie" keuze uit 4 merken thee, hier heb je er 1. Al het vlees is diep ingevroren en alles is 3x zo duur als normaal. Betaal je bij Woolworhts 1,50 voor een liter melk, hier is het 3,50. Alles komt van ver. Ik weet niet of de voorraad hier ingevlogen word of dat er een vrachtwagen langs komt met de voorraad. Wij hebben zoveel mogelijk boodschappen van uit Katherine mee genomen.

Naast de "general store", dat ook tankstation is, is er een school, kerk, footballveld en zwembad waar ze vorige week een "saltie", zout water krokodil, uit gevist hebben.

Ik verblijf hier een poosje bij Huw. Huw is piloot en werkt voor Chartair. Ik heb hem ontmoet in het backpackers hostel en na een paar avonden met elkaar opgetrokken te hebben vroeg hij of ik mee wilde naar Ngukurr om te zien hoe een echte aboriginal comunity er uit ziet.

Het huisje waar we in verblijven is een van 4. Een rijtje van 4 huisjes allemaal bewoond door witte. In huisje 1 woont Dave, Dave is 20 en een piloot voor Katherine Air, de concurent dus, maar wel fijn dat er nog meer "jonge witte mensen" zijn hier. Daarnaast woont een echtpaar. Ze zijn ergens eind 40 en hij werkt in een auto werkplaats en zijn vrouw werkt voor de lokale regering. Dan Huw en ik in het derde huisje en naast ons, daar zijn we nog niet achter wie daar woont. De huisjes zijn klein, vergelijk het met een soort centerparks huisjes. De eerste dag zijn we heel de dag bezig geweest met schoonmaken. Overal zitten padden, gecko's en kikkers. In onze WC woont zo'n felgroene. Huw had hem eruit "gevist" maar vanmorgen zat hij er weer. In de pot ja..... We hebben geen warm water en we kunnen het water uit de kraan maar beter niet drinken, het gras in de voor en achtertuin moeten we goed kort houden zodat je de slangen beter ziet...."welcome in the Norhern Territory". Het uizicht vanuit ons huisje is echt super mooi. Heuvels, bomen en een rivier. Heel rustgevend en wijds.

De ute die voor ons klaar stond op het "vliegveld" heeft geen ramen. Een deel was gesneuveld tijdens een cyclone en de rest is door verveelde locals ingegooid met stenen. Wel handig, we hoeven geen arico aan te zetten of de ramen open te doen, of de deur op slot te draaien. Alleen hopen dat het niet gaat regenen. Maar de "wet" is al voorbij, nu "dry season" zal het dus wel droog blijven. We hebben wel lol hoor. Zien er overal maar de humor van in. Ruiten wissers aanzetten, en er komt nog water uit de sproeiers voor de nodige verkoeling. Zorg wel dat je altijd een zonnebril draagt voor de insecten. Normaal knallen die kapot tegen de voorruit... maar ja.... die hebben we niet....

Tot nu toe heeft Huw nog niet hoeven vliegen. Gister zijn we naar het zwembad geweest en vandaag heeft hij een vlucht van 30 minuten met een meneer aan board die foto's wil maken van Ngukurr. Waarschijnlijk kan ik dan ook mee.

Onze vlucht hier heen was ook echt super gaaf. De vlucht was 1 uur en 15 minuten. De hele vlucht heb ik geen dorpen of stad kunnen zien. Wel 2 boerderijen en vlak voor Ngukurr nog een ander aboriginal dorp. We zitten hier echt in de middle of no where. Grappig om te bedenken dat we de zelfde afstand hebben afgelegd als van Tilburg naar Groningen en onderweg zo goed als niks tegen zijn komen.

Tot zo ver mn update vanuit de "outback".

Liefs,

Greetje