Van de tropen naar de herfst...

Afgelopen vrijdagochtend vroeg van Darwin naar Perth gevlogen. In Darwin was het tropisch. Erg warm en vochtig, palmbomen en overal de airco aan. Hier in Perth kan je het wel herfst noemen, officieel is het winter hier maar lijkt op onze herfst. Het regent en ziet er een beetje druilerig uit. Toen ik vanuit Darwin het hostel in Fremantle belde om een bed te reserveren zei de man aan de andere kant van de lijn, neem een trui mee want het is hier koud...... Wat is koud vraag je je dan af. Nou s avonds blijkt het hier rond de 10 graden te zijn en overdag rond de 24, dat vind ik nog best aangenaam. Maar het contrast met Darwin is gewoon groot. Daar wil je elk moment van de dag onder de koude douche springen en hier heb ik vanmorgen genoten van een heerlijke hete douche die niet lang genoeg kon duren.
Goed, Perth is dus totaal anders dan de outback in the Northern Territory. Het doet een beetje aan als een soort havenstadje.
Ik verblijf hier 5 nachten in de wijk Fremantle in een oude brandweerkazerne die omgebouwd is tot backpackers hostel. Het is allemaal goed georganiseerd en schoon hier. Er is zelfs een relaxroom en keuken voor alleen meisjes! Natuurlijk ook een gedeelde keuken en relax ruimte met flinke tv en een verzameling films waar je u tegen zegt. De films in de meisjes ruimte zullen wel alleen "chickflicks" zijn. Dus mocht het hier herfst blijven kan ik me altijd nog opkrullen op de bank met een dekentje, filmpje en een kop thee. (ik krijg er bijna heimwee van)
Toch hoop ik dat het weer een beetje op klaart want er is hier genoeg te doen.
En ja hoor het klaarde op en ik ben er op uitgegaan met als doel boodschappen. Groentjes, fruit, brood en melk. Eigenlijk moet ik ook nog steeds nieuwe schoenen dus ik heb een extra missie (nog niet geslaagd dus die blijft)
Fremantle is echt een leuk deel van Perth, gezellige winkelstraatjes met gezellige winkeltjes, eterijen en kroegjes en een overdekte markt met allerlei snuisterijen en vreterijen, en ze hebben er ook groenten en fruit, "fruit&vegies". Mn boodschapjes gedaan en daarna uitgebreid langs alle marktstandjes gestruind. Souvenirs, kettinkjes, hoeden en petten, nootjes, koffie, zeep, franse crêpes, handige huishoudelijke apparaatjes dat het snijden van kool en wortel nog makkelijker maakt, alles is er te vinden. Gezellig sfeertje.

Zondag 23 mei
Vandaag ben ik naar een AFL wedstrijd geweest hier in Perth. AFL staat voor Australian Football League. Best ingewikkelde spelregels maar boeiend om naar te kijken en ik wilde heel graag een keer een wedstrijd in het echt bijwonen, dus, gelukt. Helaas was het weer wat minder maar dat mocht de pret niet drukken.
De spelers dragen erg korte broekjes, zodat je die enorm gespierde benen goed kan zien. Het is echt een contact sport en ze duiken regelmatig op elkaar, "hoopje". AFL speel je met zo'n ovale bal die mag je schoppen en een soort van gooien. Het is de truck om de bal tussen de palen te krijgen. De buitenste palen is 1 punt en de binnenste 6. Boeiend dus. Verder niet zo veel gedaan die zondag, zo'n wedstrijd neemt wel een groot deel van de dag in beslag. Toen ik terug in het hostel kwam was ik net een ijsklontje. Het is echt koud aan het worden hier. Moet toch maar op jacht naar een extra spijkerbroek denk ik, 1 is niet zo veel.

Maandag 24 mei
Eindelijk mooi weer! Op tijd opgestaan en de ferry genomen naar Rottnest Island, een eilandje kleiner dan Terschelling. Vandaag, voor t eerst na maanden heb ik weer gefietst! Ik kon het nog! Zoiets verleer je denk ik niet. Het heeft op een bepaalde manier wel wat weg van Terschelling. Het ruikt er hetzelfde en heeft een beetje zelfde soort begroeiing met hier een daar een waterpartij waar vogels rondhangen. Zoals ik al zei het weer was goed, het waaide wel redelijk, maar ach, dat doet het op Terschelling ook. Het verschil met Terschelling is dat je op Rotto, wat ik al zei, de Ozzies zijn gek op nicknames en afkortingen, een helm op moet tijdens het fietsen, je aan de linkerkant van de weg rijdt en er slangen en grote hagedissen rond kruipen. De zee was prachtig blauw met fascinerende rotspartijen waar de golven gretig tegenaan slaan. Overal vogels en quokka's. De quokka is een soort mini walibi, ongeveer de grootte van een kat. Ze zijn redelijk tam doordat toeristen ze koekjes voeren. Ze zijn heel zacht en nieuwsgierig. Hun staart lijkt op een rattestaart en daar heeft het eiland haar naam aan te danken. Rot, rat... ach.
De eerste helft van het rondje om het eiland, heb ik alleen gefietst. Heerlijk genoten van de rust. Het is hier winter dus redelijk rustig, en een hoop toeristen bekijken het eiland vanuit een bus, dus k kwam weinig andere fietsers tegen. Het was echt heerlijk. Hier en daar gestopt voor een plas pauze of om even van het uitzicht te genieten. Halverwege kwam ik bij een prachtig uitkijkpunt waar ik John ontmoette. Een jongen of man, ik weet niet hoe je dat moet noemen, oké “bloke” op z'n ozzies, hij is 33 en woont in Canberra. Hij stond daar met een camera met een enorme lens. Daar word ik wel nieuwsgierig van, en ik ben al aardig ingeburgerd in het Australische leven dus maak ik een praatje met hem. We raakten in gesprek en uiteindelijk heb ik mn lunch pakketje met hem gedeeld en hebben we het tweede deel van het rondje om het eiland samen gefietst. Hier en daar gestopt, uiteraard foto's gemaakt en over de verschillende strandjes gewandeld, die ook uitgestorven waren. Te koud om in de zee te zwemmen en blijkbaar komen de toeristen die de bustripjes doen niet op het strand, of de bus stopt er niet, dat kan ook nog. Any way, het was gezellig om met iemand op te fietsen en toen we terug bij de boot kwamen hadden we nog anderhalf uur en hebben we nog een korte wandeling door de duinen gemaakt. Ik denk dat ze nog al wat verwachtten hier tijdens de tweede wereld oorlog want er staan nog allemaal bunkers. En alleen Darwin is gebombardeerd dus ze zijn ook nog allemaal heel.
Om 4.00 de ferry terug naar Freo, even langs de Coles, de supermarkt, voor een blik soep die John voor me betaald heeft. Hij vond dat dat het minste was wat hij kon doen na dat ik mijn lunch met hem gedeeld had. Hij wilde ook wel voor een gezondere maaltijd betalen, maar ik kon echt de energie niet opbrengen om nog te gaan koken. Moet zeggen dat ik aardig gaar ben. K voel dat ik lang niet gefietst heb. Ben duidelijk niet meer in conditie en mijn "fiets spieren" zijn lang niet gebruikt.

Het was echt een heerlijke dag. Prachtig weer, gezellig gezelschap en een mooi fiets tochtje over een eiland dat wat gezonde heimwee gevoelens bij mij opwekte. Nu dus terug in het hostel met zo'n gloei gezicht, je kent het wel, zo'n "heel -de-dag-buiten-met-je-gezicht-in-de-zon-en-de-wind-gloei-gezicht". De soep was lekker en ik denk dat ik lekker zal slapen na zo'n dag van inspanning!

Morgen ga ik naar Perth centrum denk ik, op jacht naar een spijkerbroek en schoenen....

Liefs,
Greetje

ps: Als je foto's wilt zien, hou dan mijn site in de gaten, want die volgen nog.