Van mango naar... een andere vrucht...

Zondag 20-12-09

Vanmorgen om 7.30 wakker “ge-gas-belt” voor een ontbijt Fiji-style. Steam bread. Een soort zachte bolletjes maar dan gestoomd met kokos melk. Voor de oplettende lezer, geen kokos sap maar kokos melk, ja dat is dat goedje waar je hard voor moet werken hier. Het was erg lekker.
Vervolgens zijn we heel traditie getrouw naar de kerk geweest. Een redelijk kaal gebouwtje met palmtakken op de pilaren en bloemen slingers. Verder was er niet veel versiering. Nou ja niet veel versiering. De mensen waren een versiering op zich. De vrouwen zaten bijna allemaal aan de ene kant en je mannen aan de andere kant. En de vrouwen dragen hier allemaal een traditionele jurk. Ik vind het hem persoonlijk niet zo heel mooi maar de vrouwen hier denken daar blijkbaar heel anders over, want werkelijk ALLE vrouwen hadden er een aan. Het is een soepjurk met weinig vorm met pofmouwen. De dessins variëren van bloemen, streepjes tot stipjes en in alle kleuren. Heel vrolijk geheel dus als je alle vrouwen bij elkaar zet. De mannen droegen hier helaas geen rok maar gewoon een nette pantalon. Maar de jurken van de vrouwen maken een hoop goed. We hebben een paar liedjes gezongen in het Bislama. Een vriendelijke grijze heer kwam naast mij zitten en ik mocht mee zingen uit zijn boekje. Echt een grappig taaltje dat Bislama. Af en toe pik ik wel wat woorden op maar over het algemeen heb ik geen idee waar het over gaat. Yumi betekend we, wij dus. Yu – mi, tuurlijk, you + me, waarom een heel apart woord verzinnen als je ook gewoon twee woorden samen kan voegen. Ze noemen het misschien wel steenkolen Engels maar die steenkolen hebben er wel ver naast gelegen bij het gros van de woorden, zeg maar. De woorden die ik opving waren, Christmas, YWAM en mango’s. Na de dienst kregen we allemaal een mango. Ik weet niet of dat het was wat hij zij, maar het gebeurde wel. Yumi vind ik tot nu toe het leukste woord. Na de kerk hadden we niks meer te doen. Vrije dag. Dus na de lunch, steam bread en noodles, het ik een brief geschreven, blijft leuk brieven schrijven, en daarna ben ik met de Fiji meiden een film gekeken. Ze verkopen hier DVD’s met 10 films er op en één genre. Zo hebben ze er een liggen hier met alleen maar chick-flicks en een met Disney. Erg leuk, vooral als je je verveelt. Na de film ben ik mn e-mails gaan schrijven. Dan hoef ik ze daana alleen maar op een USB-stick te zetten en kan ik ze hier op de pc mailen. Tijdens het schrijven van mn e-mails werd ik af en toe afgeleid door langs lopende kinderen. De kinderen uit het dorp zijn erg goed opgevoed. Ze groeten iedereen tot ze je niet meer zien. Dus er lopen 3 meisjes langs. Ze zien mij zitten en beginnen “koet afturnoen” te roepen en enthousiast te zwaaien. Ze blijven roepen en zwaaien tot dat ik ze niet meer zie. Dit gebeurd een paar keer. Ook loopt het avond eten gezellig over het terrein. De kippen zijn echte scharrel kippen. En Wiskey, de hond had honger denk ik en ging achter een kip aan. Zag er erg grappig uit, de kip was hem natuurlijk te slim af. De poes Natalie heb ik vanmorgen zien ontbijten. Ze had een gekko gevangen en die was ze op aan het eten. De start lag er naast, die bewoog nog.... blijkbaar zijn gekko’s lekker sappig en voedsaam.
Oke, zoals jullie misschien wel merken heb ik niet zo veel te melden. Ik zal jullie tijd verder niet verdoen met honden, katten en kippen verhalen. Misschien moet ik het hier maar bij laten voor vandaag. Hoop dat de rest van deze week ook voor jullie, de lezers thuis, wat interessanter wordt.


Maandag 21-12-09 Prison ministery

Vanmorgen ben ik even “down-town” geweest. Geholpen met de boodschappen en even langs het postkantoor geweest. Terug op de base hebben we een rooster voor de aankomende week gemaakt. Tijdens de kerst nacht dienst word er van ons verwacht het een en ander op te voeren.... yeeeh. Iedereen thuis weet wat voor podium beest ik ben... uhum... K geloof dat we een paar liedjes gaan zingen en ons gebarentaal liedje gaan opvoeren. Tussen kerst en oud en nieuwe gaan we workshops met de kinderen in het dorp doen. Muziek, sport, art en dans. Tijdens de “oudjaarsdienst” in de kerk gaan dan de kinderen laten zien wat ze gedaan hebben tijdens de workshops. Ik ga art doen, maar heb nog niet echt een idee hoe ik die kinderen vier middagen in een rij zoet moet gaan houden. Er is hier geen materiaal en al helemaal geen budget.... Goed, ik verzin wel wat, tis nog geen kerst dus ik heb nog even. Maar ben wel blij dat we een beetje invulling hebben gevonden voor onze tijd hier. Deze week hebben we dus tot de kerst tijd om dit allemaal voor te gaan bereiden. Na het maken van het week rooster ben ik in een boom geklommen. Er staat hier een boom op het terrein met een vrucht. De rijpe moet je er uit slaan met een lange stok, maar soms moet je er dus in klimmen om er bij te kunnen als je stok niet lang genoeg is om het vanaf de grond te kunnen doen. De vrucht lijkt op een lychee. Hij is wel wat groter en de schil is glad. Maar als de schil er af is lijkt hij sprekend. Zelfde structuur en kleur en ook een pit in het midden, maar hij smaakt totaal anders. Erg lekker als je het mij vraagt. Nu vragen jullie thuis je af of ik niets beters te doen had. Nou ja dat hadden we wel maar we waren aan het wachten op ons vervoer naar de gevangenis. We zouden om 15.00 opgehaald worden om vervolgens in de gevangenis wat getuigenissen te geven en onze “stomp” op te voeren. Maar ons vervoer was wat verlaat.... een heel uur.... dus tot die tijd heb ik mezelf vermaakt in en rond de boom met de look-a-like lychees. Ik had lol! Om 16.00 kwam ons vervoer naar de gevangenis eindelijk en als vanouds werden we in een kleine vrachtwagen gehesen opweg naar de “bak”. Wij, ons outreach team bestaande uit 4 personen, werden vergezeld door 3 jongens van de base hier. In de gevangenis stonden ze al op ons te wachten en werden we welkom geheten met hun gezang. Erg mooi. Daarna hebben we allemaal onze getuigenis gedeeld en onze “stomp” laten zien. De “stomp” is een soort dans waarbij we een ritme maken door op ons zelf te slaan, te klappen en op de grond te stampen. Het resultaat, een leuke opvoering en het klinkt ook nog grappig. De boodschap? Hmmm weet niet of die er in zit. Maar t ziet er in ieder geval wel leuk uit. Om 18.00 stond ons vervoer al weer op ons te wachten en na het schudden van 30 gevangenis handen werden we weer vrij gelaten. Gelukkig.

Veel plezier op het ijs en in de sneeuw jullie. Ik marineer met zelf nog een keer in de zonnebrand en muggenspray.....

Liefs, Greetje