Een erg lang verhaal, Island Impact Camp

Maandag 4 januari 2010, dag 1 Island Impact. Epule, noord Efate.

Gister laat in de middag zijn we in de truck vertrokken naar het noorden van het eiland Efate, waar “Island Impact” zou plaats vinden. Alle bagage in de truck, alle meiden in de truck, alle jongens in de pick-up truck en gaan met die banaan. Het was een flinke rit, ruim en uur, maar omdat we de matrassen mee moesten nemen was het een comfortabele rit. Op het kamp terrein aangekomen ging het allemaal lekker op z’n “eilands”. (ook wel te vergelijken met “op z’n Afrikaans) De jongens gingen in de slaapzaal slapen en de meiden in een soort van huisje maar dat was alleen voor die ene nacht, de volgende nacht zouden wij ook in een slaapzaal. Waarom we niet meteen de eerste nacht in de slaapzaal konden is nog steeds een groot raadsel, vooral omdat de jongens over twee slaapzalen verdeeld waren. Er zijn maar een paar jongens en veul meer meiden en wij lagen allemaal opgepropt in een smerig klein huisje, op de grond. Het huisje was echt oud en vervallen. De wc was te ranzig voor woorden en spoelde niet door en er huisde een enorme spin, met van die lange bruine harige poten. In de “keuken”, een aanrechtblad en een gootsteen, had zich de complete familie kakkerlak gevestigd. In die keuken heb ik met nog 2 meiden het avond eten bereid. We hadden zelf een gasstel meegenomen. Het was flink improviseren, niet alleen met de materialen maar ook met de ingrediënten. Er was één mes, en geen snijplanken. Er waren wortelen, sla, sperziebonen, uien, 3 aardappelen, rijst en er was kip. Ik bleek “in charge” te zijn en heb er een pruttel potje van gemaakt. Er was een soort maïzena, en dat met de kip en de groenen, water, sojasaus, suiker en zout maakt dat nog best een lekker sausje.

De elektriciteit word opgewekt door een generator die op benzine draait. Maar om 22.00 gaat tie uit. Dus geen licht en geen stroom. Hij gaat ook pas aan als het begint te schemeren. Dus tussen die tijd moet ik m’n batterijen van m’n camera en laptop op gaan laden..... even iets om rekening mee te houden. In de slaapzaal waar we nu de rest van het kamp slapen is geen stopcontact dus dat moet in het vieze oude huisje gebeuren.

Ik had ergens een spijker in de muur gevonden en heb daar onder m’n bedje geïnstalleerd en m’n klamboe aan de spijker gehangen. Na het zien van familie kakkerlak en oom spin had ik niet echt zin in nachtelijk bezoek in m’n bed. Omdat we de vandaag toch weer moesten verkassen had ik ook niet echt zin om heel m’n tas leeg te halen dus heb ik zo in m’n pyjama geslapen, geen lakenzak en geen laken om mn matras. Voor jullie thuis voor de buis misschien niet zo goed voor te stellen met een wit pak sneeuw buiten maar hier is het flink warm, ook s nachts.

Het ontbijt: cream crackers, thee en een zelf geplukte papaja die ik samen met Janine soldaat gemaakt hebt. Niemand was verder geïnteresseerd en dus namen we het er van. Erg lekker, en leuk voor de afwisseling tussen de mango’s door. Daarna is er nog een “nivan” (native vanuatuan) een palmboom in geklommen en ons ontbijt werd uitgebreid met kokossap. Rond een uur of 10 kwam de truck met een lading kinders. We zijn intussen verhuisd naar de slaapzaal en hebben onze bedjes geïnstalleerd. Ik lig weer boven. Prima, m’n klamboe aan een balk gebonden en m’n lakenzakje uitgerold. Klaar voor de nacht.

Maar voor het nacht is, eerst nog een hoop lol met de kinderen en de rest van de staff Het is ongeveer half/half, half blanke staff en half “nivan” staff. Na een duik in de zee om af te koelen, een introductie praatje en de lunch hebben we wat naam spelletjes gedaan. Aan het eind van het kamp zal ik de namen wel weten haha. Na de spelletjes hadden we het weer warm en zijn we voor de afwisseling naar de rivier gelopen. Ongeveer 15 minuutjes lopen. Een wandeling langs koeien en heul veul mango bomen. Het was een drukke boel bij de rivier, en nu begreep ik ook waarom ze daar zo graag naar toe wilden. Aan de overkant van de rivier staan bomen aan die bomen hingen allemaal lianen. Na wat geklauter stond ik klaar aan een liaan het water in te slingeren. De liaan bleek een staal kabel te zijn, die vast stevig bevestigd is, zo niet dan toch.... Goed vast houden en gewoon gaan. Erg leuk! De staal kabel bleek stevig bevestigd te zijn. Alleen een beetje pijnlijk aan je handen. Dolle pret. Toen we terug liepen naar het kamp hebben we onderweg uiteraard nog wat mango’s gescoord.

Ik weet niet hoe schoon die rivier is, er stond wel een beetje stroming maar toch voel je je niet super schoon. We hebben hier wel veel douches maar als ze allemaal in gebruik zijn dan is de druk niet echt je van het. Het straaltje water wat uit de douchekop komt is misschien net genoeg om je tanden te poetsen. Nu wilde ik net wat meer doen dan alleen tanden poetsen en dus heb ik gekozen voor de “bucket shower”. Het voordeel van een “bucket shower” is, dat je kleding ook meteen schoon is. Ik zal het even uitleggen. Je vult een emmer met water. De druk op de kraan bij de wasbak was gelukkig redelijk. Je kiepert de inhoud van de emmer over jezelf heen en daarna shampoo je je haar en zeep je de rest van je lijf in. Je vult je emmer nog een keer en kiepert de inhoud wederom over je zelf heen. Vervolgens tea-tree-olie conditioner in je haar, even laten intrekken, ondertussen kan je mooi nog een keer de emmer vullen. En het makkelijkst is om iemand anders te vragen voor het legen van de emmer. Zo heb je je handen vrij en kan je makkelijker je haar uitspoelen. Drie emmer water later ben je schoon. Kleren uit, afdrogen, aankleden, kleren uitwringen en uithangen en klaar is Kees. Je bent lekker buiten en je “killed two birds with one stone” schone kleertjes, schone haartjes.


Dinsdag 5 januari, dag 2 Island Impact

Vandaag dag 2 van Island Impact. Het ontbijt: brood, voor gesmeerd met boter... helaas voor mij... ik ben op papaja jacht gegaan en mijn ontbijt bestond uit een halve papaja. Morgen zal er een boterhammetje zonder boter voor mij klaar liggen. Heb het even door gegeven aan het “hoofd ontbijt zaken”.
De kinders komen een beetje los en we beginnen elkaar een beetje te leren kennen. Vandaag stonden er twee “lessen” op het programma, de ene over “salvation” en de anders.... weet ik eigenlijk niet. Ik was tijdens de tweede in de keuken fruit aan het schoon maken. Papaja, in twee soorten, geel/oranje en oranje/rood, bananen en uiteraard mango’s. Dit fruit was voor de “morning tea” wat voor het gemak “morning limo” geworden is. Dit om gas te besparen, gas gebruiken we alleen voor het ontbijt voor de thee, en s avonds voor het eten. De lunch was simpel noodel soep met brood. Na de lunch hebben we een siësta gehouden. Tijdens de siësta heb ik geholpen met het vlechten van Tiffany’s haar. Om 14.00 waren we met z’n alle redelijk over verhit en zijn we naar de rivier gelopen voor een verkoelende duik. Het was net als gister weer dolle pret met het slingeren aan de staal-kabel-liaan. Op de terugweg heb ik echt m’n ogen uitgekeken toen er een moeder zwijn met haar jongen de weg overstak. Niet dat dat nou zo boeiend is, ga een dagje naar de Hoge Veluwe en je ziet het zelfde, maar deze mama zwijn stopte halverwege de weg om zich zelf te trakteren op een mango die daar op de weg lag. Ja ja zelfs de zwijnen eten hier mango’s.

Het grootste deel van de dag was er geen water. Ze waren de waterleiding aan het repareren, zeiden ze.... Maar goed. Er was één kraan die nog werkte, de drinkwater kraan.... De wc’s konden niet dor getrokken worden en een verkoelende douche zat er ook niet in.

Ik heb mezelf opgegeven voor kitchen help dus meldde ik me na het zwemmen in de keuken. Marrie die “chef kitchen” is had wel wat te doen. Ze is 8 maanden zwanger dus neem ik graag wat werk van haar over. Groenten, uiten en knoflook snijden, rijst wassen. Ja, rijst moet je eerst wassen hier. Daarna vlees snijden, en vervolgens de hele flikkerseboel in de pan scheut water er bij en garen maar. Er was dus rijst en daar naast was er een soort kippen soep met kool en hele kippen poten en vleugels, en er was een soort stoofpotje met rundvlees en groenten. Mijn Bislama vocabulaire is vandaag ook weer wat uitgebreid. Soep of saus noemen ze hier “soep soep” als iets zagt of gaar is noemen ze het “sop sop”. Dus gare aardappels zijn “sop sop” als die aardappels dan in de soep zitten dan zijn ze “sop sop” in de “soep soep”. Leuk taaltje is het toch! Ze gebruiken vaker dubbele worden. Als je je kind in bad gaat doen dan heet dat “swim swim” en als je een liedje gaat zingen dan is het “sing sing”. Back to kitchen, naast helpen in de keuken staat opscheppen ook op mijn takenlijst. Leuk klusje, iedereen is heel dankbaar en opeens heel lief omdat ze graag nog een schepje “soep soep” willen. Helaas is er in de “dining hall” nog geen licht en dus gebeurd het allemaal met kaarsjes en zaklantarens. Heel knus, en zo kan niemand klagen dat ze te weinig vlees hebben, want ze kunnen het toch niet zien. Na de “soep soep”, “clean up”, die overigens niet op mijn takenlijst staat, wie kookt hoeft hier niet op te ruimen, en m’n “bucket shower”, het water was weer aangesloten, zijn we naar de “worship hall” gelopen. Hier hebben we wat vrolijke nummers gezongen en hebben we een power point presentatie gezien met foto’s van de eerste dagen. Erg leuk om dat weer terug te zien. Ondertussen waren de jongens een kampvuur aan het opbouwen. Erg grappig trouwens om echt in een krot te zitten, zonder deuren en ramen, houten gammele bankjes, spinnen webben en gekko’s overal maar dan wel een power point presentatie op de muur gebeamert. Techniek staat voor niks. Toen de mannen klaar waren met hun karwijtje zijn we met z’n alle verkast naar het kampvuur waar we wat liedjes gezongen hebben en getuigenissen gedeeld hebben.

Nu lig ik inmiddels weer in bed en ga ik nog maar een keer plassen. Fijn dat geruis van de zee op de achtergrond maar k moet er wel van plassen, of komt dat van de “soep soep”?


Woensdag 6 januari, dag 3 Island Impact

Vandaag weer een spreker, dit keer over de heilige geest. Het middag programma was dit keer zonder water. De kinders konden kiezen tussen verschillende workshops. Muziek, drama, dans en art. Ik zat natuurlijk weer in het art team. Niet omdat ik nou zo’n hoge eigendunk heb maar omdat ik verder niets kan met muziek, dans of drama. De opdrachten waren al van te voren aan ons als workshop leiding uitgelegd op de base. Er waren twee dingen die ze konden gaan doen. “Schilderen met zand” of van een kokosnoot een kaars maken. Schilderen met zand gebeurd met gekleurd zand. Het zand is gekleurd met food colloring vloeistof. Je maakt eerst een tekening op stevig papier of canvas, dan schilder je met lijm en daar strooi je het gekleurde zand op. Kleur voor kleur natuurlijk anders wordt het een zooitje. Er zijn best leuke kunst werkjes uitgekomen. Het kokosnoot verhaal is iets harder werken. Lichamelijk dan. Eerst moet je op kokosnootjacht. Vervolgens moet de dikke schil er af. Daarna ga je met schuurpapier de buitenkant mooi glad schuren. De grootse oneffenheden kan je er af schuren met een stuk glas. Als de buitenkant mooi glad is dan zaag je ongeveer op één derde de kant met de gaten eraf. Dan moet het vruchtvlees eruit en het kapje wat er af gezaagd is moet nog een keer gezaagd worden, zodat je een soort ring overhoud. Deze word aan de onderkant van de kokosnoot gelijmd en zo kan de kokosnoot blijven staan. Vervolgens kan het bakje wat ontstaan is gevuld worden met kaarsvet en een lontje en klaar is kees.

Uiteraard heb ik ook mijn taak in de keuken weer volbracht. Vanmorgen na het schoon maken van de papaja en banaan voor de “morning tea”, wat deze morgen “morning water” geworden is, heb ik een flinke pompoen geslacht. Hij was enorm, en langwerpig. Eerst de schil eraf en vervolgens het hele gebeuren in kleine stukjes voor de lunch “soep soep”. Rundvlees met ui, knoflook en pompoen. Ook was er “Island cabbage” een soort groene kool bladeren gekookt, daarna afgegoten. Een uitje en knoflookje snipperen en dat rauw erover heen. Om het geheel af te maken gaat er een flinke hoeveelheid kokosmelk overheen. Errûhg lekkûhr! Als ik de juiste kook kan vinden zal ik het thuis zeker maken. Met kokosmelk uit een pakje dan.

Na het eten hebben we een soort vlaggen roof gespeeld. Zonder vlaggen maar met twee stukken karton. Je moest het stuk kanton van het andere team vinden en naar je eigen “thuis” zien te krijgen, maar overal lagen spotters, mensen met zaktantarens. Als die je spotte onderweg dan moest je 5 minuten de gevangenis in. De gevangenis was de truck en er was iemand die daar ongeveer de tijd bij hield. Alleen is het niet eerlijk om met de mensen van hier te spelen. De nivans zie je bijna niet in het donker en ons witjes wel en dus worden wij eerder gepakt dan de nivans. Ach, meedoen is belangrijker dan winnen.


Donderdag 7 januari, dag 4 Island Impact

Deze middag stond er een “survival” spel op het programma. Na de lunch werden we in 4 groepen verdeeld. Er word geteld, 1, 2, 3, 4 en alle nummer 1 bij elkaar, nummers 2 bij elkaar, je kent het wel. Alleen wel gek dat alle jongens opeens allemaal nummer 1 zijn..... en dat er een groep van 9 mensen is en een groep van 15. Tsja... wat doe je er aan... niet zo veel. Het maakte op zich voor de activiteiten niet zo veel uit, dus niet moeilijk doen en spelen. Onze groep begon bij een soort doorhof van draden waar je doorheen moest kruipen. Onder tussen werd er water en meel naar ons gegooid. Het begon dus al goed. Na de eerste opdracht zag ons team, tiem numbatrie (spreek uit zoals het er staat), er al wit uitgeslagen uit. Op naar de volgende opdacht. Een soort spinnenweb gespannen tussen twee palen. De gaten waren van verschillende grootte en ons hele team moest er door heen, maar je mag elk gat maar één keer gebruiken en je mag het touw niet aanraken. Ons team was inmiddels op wonderbaarlijke wijze van 15 naar 12 geslonken en moesten dus allemaal aan de andere kant van het web zien te komen. Het kostte wat tijd maar ook dat is ons gelukt. Het team spirit begon er al aardig in te komen want deze klus was vooral veel teamwork. Vervolgens naar post 3. Deze was bij de zee en hoefde maar door 2 team leden uitgevoerd worden. Er was een band, zo een die je op kan balzen en dan lekker in kan dobberen. Deze had een vlag, een tak met bladeren. Verder op in het water zag je een colablikje glimmen in de zon. Iemand moest in de band gaan zitten en de vlag rechtop houden. Een ander team lid moest de band duwen of trekken naar het blikje toe, het blikje pakken en weer met band, blikje, vlag en team lid terug keren. Ook deze opdracht was goed te volbrengen. Andrea hield keurig de vlag recht terwijl Iso haar aan haar been door het water richting colablikje trok. Op naar de volgende opdracht. Een herinneringsspel. 17 voorwerpen onder een doek, 30 seconden kijken en daarna zoveel mogelijk voorwerpen opnoemen. We wisten er nog 15. Het volgende spel was tegen team 4. Twee vakken tegen elkaar aan, ieder team in een vak en je moest leden van het ander team in jou vak trekken. Lukte dat dan is die persoon af. Wil je winnen dan moet je dus iedereen van het andere team in jou vak sleuren, of een rondje rennen om alle bij de vakken heen, maar je mag niet de lijnen raken en ook tijdens het rennen van je rondje kan je in het vak van de tegenstander gesleurd worden en ben je af. Iedereen was zo geconcentreerd bezig met sleuren dat niemand door had dan Jehea al begonnen was aan het rondje. En dus ging de overwinning naar tiem nabatrie! Woehoe! Maar team 4 had kans op revanche het volgden spel was namelijk weer tegen hen. We moesten het hele team aan de andere kant krijgen maar we mochten de grond niet raken, maar we hadden wel twee stukken karton. Dit ging op een hilarische manier. Klem de stukken karton tussen je slipper en zo loop je op het karton... ondertussen neem je één of twee mensen op je rug, schouder of buik mee. Die drop je af aan de overkant en ga je weer terug op je slippers met karton om de volgende op te halen. Tiem nambatrie was gezegend met een sterk, mannelijk team lid die iedereen keurig naar de overkant kreeg. Helaas was het andere team sneller en met minder en dus hebben we deze rit verloren. Voor het laatste spel moesten we even wachten tot de andere teams ook klaar waren. Dit spel gingen alle teams tegen elkaar. We moesten per team krap op elkaar gaan staan, vervolgens werd er een touw om ons heen gebonden zodat we dus tegen elkaar aan stonden en niet weg konden. Toen moesten we ons omdraaien, met ons gezicht naar de bosjes en werd het spel uitgelegd, we moesten als team achterstevoren naar de overkant lopen. Dat gaat natuurlijk niet makkelijk als je op een kluitje staat dus mochten we even over de strategie overleggen. Ik had al teiltjes aan de overkant zien staan dus had wel het vermoeden dat we flink nat gegooid zouden worden. Maar er werd gedreigd met straf punten als we om zouden draaien en dus kreeg ik het vermoeden dat het geen water was. Ook omdat ik het woord “foodfight” al eens lang had horen komen vandaag. Helaas, was het maar water. Na een paar minuten kregen we allemaal een flinke lading “food scraps” over ons heen gekieperd. Omdat we vast gebonden zaten was er geen ontsnappen aan.... Het was echt heel ranzig. Aardappel schillen, noodels, bananen schillen, overrijp fruit, sla noem het allemaal maar op of het zat in m’n haar. En stinken, het stonk echt naar kots, maar we hadden wel lol. Uiteindelijk zijn we naar de zee gelopen om daar de ergste zooi kwijt te raken. Er dreven gezellig allemaal restjes eten in het water toen we weer weg gingen. Heel fijn voor de volgende bad gasten haha. Terug op het kampterrein ging een deel naar de rivier en een deel ging hier douchen, waaronder ik. Omdat we maar met 4 meiden waren was de druk op de douches redelijk. Daarnaast heb ik dankbaar gebruik gemaakt van de bucket! Ik geloof dat ik redelijk schoon ben nu. Maar we hebben geen spiegels hier dus echt zeker weten doe ik niet. Vooral meel met water in je haar is een lastige substantie om er uit te krijgen. Ik voel geen klontjes meer.
Het was een leuk programma. Goed samen gewerkt en veel lol gehad!
Morgen gaan we op “mini outreach” kep geen idee wanneer en met wie. Ik weet dat ik naar Siviri ga, een dorp ergens hier in de buurt en dat we er watertanks gaan beschilderen. Ik hou jullie op de hoogte. Voor nu genoeg, t eten zal zo wel klaar zijn. Rijst, taro, sweet patato en een stoofpotje met rundvlees, ui en wortel. Vast niet zo lekker als de lunch. Die bestond vandaag uit zoete banaan, gekookt in kokosmelk. Heerlijk!


Vrijdag 8 januari, dag 5 Island Impact

Vanmorgen bij het ontbijt, brood met eiland pindakaas, werd verteld dat de outreach locaties gewijzigd zijn. Geen Pango en Male meer, alleen nog Siviri en Pele. Toen iedereen zich ingeschreven had kwam er een nieuwe mededeling, Siviri was geen optie meer. Het dorpshoofd daar had besloten dat hij ons niet in zijn dorp wilde hebben, dus..... weer een wijziging. Twee groepen naar Pele om watertanks te bouwen en een team naar Pango om daar in de dorpen rondom kinderevangelisatie te doen. Iedereen weer opnieuw inschrijven. Na de lunch vertrekken we. Ik ga naar Pele. We zien wel wat we gaan doen en hoe het gaat lopen. Het zal ongetwijfeld wel weer goed komen. K geef mn laptop mee aan iemand van het Pango team, dus de verslagen zullen wat minder uitgebreid worden omdat ik het niet elke dag meer kan schrijven, maar ik zal mn best doen.

Dit was het einde van het verslag over Island Impact camp.
Het verslag van de mini outreach komt er aan. Ik heb alles bij gehouden in mn dagboek en zal het allemaal overtikken en op mn blog zetten.
Het is nu 14 januari en we zijn inmiddels weer terug op de base in Pango. Morgen vertrekken we naar Sydeny.

Iedereen super bedankt voor alle kerst kaarten!!!! Echt leuk om 11 enveloppen te krijgen in 1x!

Sorry voor het lange verhaal. K hoop toch dat jullie het leuk vonden om te lezen.

Goed, het Pele verhaal komt er dus aan.

Liefs,

Greetje