Bush

Geen outback, geen beach, geen city maar bush!

Maandag 1 februari 2010, Tingha
Daar zit ik dan in Tingha….. Tingha is een Aboriginal community in Australie. Negen straten, een kerk, politie bureau, tankstation, basisschool, een klein winkeltje en een café/restaurantje. O en natuurlijk een youth centre. John en Jenn, een aboriginal echtpaar die bij ons in de DTS zit, wonen hier en John is de youth pastor van deze community. Het youth centre is nog niet geopend. Dat gaat ergens deze week gebeuren. Misschien wel morgen…. Wie weet.

Afgelopen vrijdag zijn we rond 9.00 vertrokken van uit Sydeny. Het was ongeveer 10 uur rijden naar Tingah. Onderweg natuurlijk regelmatig gestopt voor natjes, droogjes en plasjes. Op een gegeven moment stopten we zonder natjes, droogjes of plasjes….. anders gezegt, het zat niet in de planning om te stoppen, maar Sam onze man achter het stuur had het metertje van de benzine niet echt in de gaten gehouden….. En lange stukken rijden met de airco aan en een aanhangwagen, tsja dat kost wat meer benzine dan gewoon een blokkie om. Goed, wij dus in de middle of nowhere zonder benzine, de andere twee auto’s waren al verder op en zagen dus niet dat wij gestopt waren. Gelukkig had er iemand uit onze bus wel een mobieltje en werd er contact gelegd met de andere wagens, want, ook weer zoiets, het geld voor de benzine was niet in ons bezit… dit was in een van de andere auto’s…. Vervolgens zijn er en paar richting het benzine station gelopen in de hoop daar de andere te treffen. Ik was intussen uit de bus gestapt om wat en strek oefeningen te doen. Ik had een heus gym klubje verzameld toen er een pick –up- truck stopte. Wat een groepje rekken en strekkende meiden wel niet kan doen…… goeie tip als ik nog eens hulp nodig heb onderweg, of als ik nog eens wil gaan liften. Goed, er stopte dus een truck. Echt zo’n Australische. Inlusief hond op het “pick-up gedeelte”. De man die uitstapte was een echt “outback Jack”. Een man van een jaar of 55, een cowboy hoed, van die stoere leren instap laarzen en een geruit overhemd. Dat incombinatie met de truck en de hond achterin… dat is zeg, een echte “outback Jack”. Goed an y wa y deze “Jack” was willing to help us! Ver y nice! Hij had nog een klein restje benzine in een jerr ycan en hij ging nog wel wat meer halen voor ons. Toen heb ik voor het eerst in mn leven een auto gevuld met benzine uit een jerr ycan, maar eens moet de eerste keer zijn toch. Handig date r ook een tuitje bij zat om het makkelijker in de tank te krijgen. Ik leer hier zo veel op DTS hahah. Even later kwam “Jack” inderdaad terug met een flinke jerr ycan met bezine. Deze keer deed hij het zware werk. De veriendelijke man hartelijk bedenkt, hem nog een bijbel mee gegeven en wij weer verder naar het derde benzine station. Er zaten er drie op een rij, maar bij de eerste twee was de stroom uitgevallen, wist de beste man te vertellen, bij Shell hadden ze een generator en daar konden we de rest van de tank wel bij vullen. En ja hoor, er stond natuurlijk wel een flinke rij, maar ze hadden voor onze bus nog wel een slokje benzine. Met volle tank en moed zijn we weer vertrokken voor het laatste stukkie naar Tingha. Het laatste uur werden we getrakteerd op een kudde kangaroes die daar zo in het wild rond hobbelde, een prachtige regenboog en later op een super mooie zonsondergang. Onze tenten stonden al, geen idée wie die heeft opgezet, maar ik vond het niet heel vervelend. Niet dat ik het vervelend vind om tenten op te zetten maar de laatste keer dat we tenten op hebben gezet was in Canberra en toen waren er “16 kapiteiten op t schip” en het duurde eeuwen voor de tenten stonden. Dus vandaar dat ik erg blij was dat de tenten al stonden toen we hier aan kwamen. Ook omdat het nog een beetje regende. Goed, na het bekijken van het huis van John en Jenn zijn we terug in de auto’s gegaan en zijn we naar John’s ouders gereden. John’s vader had voor ons gekookt. Een prutte van groente, een soort sausje en cornbeef met rijst.

Weer terug in het huis aangekomen moesten we nog uitvechten wie waar ging slapen. Er waren 4 tenten, 13 meiden en 6 jongens. Hier in het huis waren 2 slaapkamers met een zooi matrassen en een huiskamer met een bank. Genoeg ruimte dus. Ik ben een echte kampeerder, en ik had mijn matje meegenomen dus ik ben voor de tent gegaan. Tot mijn grote vreugde koos de rest op twee na voor slapen in het huis. De gene met hoofdluis werden verbannen tot 1 hoofdluis tent en ik lig nu met 2 van de staff in een hoofdluis vrije tent. Erg fijn want ik wil geen hoofdluis! Ja hoofdluis, wat zal ik er van zeggen, ik denk dat mijn tea tree conditioner en olie mij gered heeft want er zijn hier nu 6 meiden met hoofdluis. Ik heb wel uren zitten kammen…. Maar met mijn haar gemarineerd in de tea tree viel er niets te vrezen voor mij. Ik ga ook hier mn haar niet wassen! Er zijn veel aboriginal kinderen met hoofdluis.

Zaterdag hadden we een vrijedag, nou ja voor een deel. Ik was ingedeeld in het boodschappen team en wij vertrokken om 9.00 naar het dichtsbijzijnde “grote dorp” voor de supermarkt. Het was ook aan ons om het menu te bepalen. We hadden maar een krap budget dus het was veel home brand. Elke ochtend havermoutpap, sandwiches met kaas, pindakaas, jam of sla als lunch en een simpel gerecht voor s avonds want we hebben maar twee pitten om op te koken en geen oven. Roeien met de riemen die je hebt heet dat. Maar we komen er wel uit.
Na het boodschappen doen hebben we een korte meating gehad met het team en zijn daarna naar een plas water gegaan waar we hebben gezwommen en waar onze lunch op de bbq bereid werd. Worstjs op een boterham met ketchup, dit typische Australische lekkernij noemen ze hier sausage sizzle. Het was een relaxed middagje. Lekker bij gekletst, wat gelezen.

Om 18.00 werden we in de kerk verwacht, de kerk is om de hoek dus konden we om 17.55 vertrekken. Wanwege de sausage sizzle lunch hadden we simple een boterham als avond eten en daarna meteen door naar de kerk. Hier hebben we gezongen en het een en ander verteld over onze outrach en DTS aan de mensen in de kerk. Het was een goeie dienst, geheel verzogd door ons, inclusief dansjes en sign language song. Behalve het worship gedeelte. Dat ging op zn “aboriginals”. Klonk erg leuk! Liedjes waren niet heel ingewikkeld en na een paar keer konden we makkelijk meezingen. Tijdens deze dienst zijn er drie mensen tot bekering gekomen! Hallelujah!
Zondag ochtend lekker kunnen uitslapen. Er was pas s avonds een dienst dus hoefde we niet voor dag en dauw op. Helaas brandde ik om 9.00 al de tent uit…. Helaas pindakaas. Na de kerkdienst zouden we avond eten en dus heb ik van te voren de boel klaar gemaakt, spaghetti, zodat we alleen de spaghetti zelf maar hoefde te koken na de dienst en we meteen konden eten. Uiteindelijk ben ik eerder de dienst uitgegaan om het water op te zetten. De rest kwam rond 21.45 en was uitgehongerd, en konden dus bijna meteen aanvallen op de spaghetti.
Vandaag maandag dus, zijn we na het ontbtijt hebben we een poosje op een heuvel gezongen en gebeden en daarna zijn we naar het youth centre vertrokken. Ook die is hier om de hoek en dus konden we alles te voet doen. Fijn! In het youth centre hebben we schoon gemaakt. De opening is dus blijkbaar morgen en er komt een tv ploeg en een bekende football speler die toevallig John’s neef is, komt ook en dus moest natuurlijk alles even goed gepoest worden. Er werden nog wat meubels van het huis hier verhuisd naar het youth centre en ook de enorme flat screen mocht daar heen verhuizen. Ook kwamen er nog nog wat typische aboriginal dingen opgehangen, didgeridoo’s, boomerang’s en wat speren. Alles natuurlijk versierd met stipjes en streepjes en slangetjes zoals we dat wel kennen van de aboriginal art. Na de lunch ben ik in het huis gebleven om aan het avond eten te beginnen. Kip met een sausje en rijst. Vanavond is ere en gebeds avond in de kerk. De afgelopen twee avonden duurde de kerkdiensten erg lang dus we eten vandaag voor de dienst inplaats van na de dienst!

Misschien moet ik nog wat meer vertellen over Tingha. Het is een dorp dus met 9 straten, een soort snackbar, een tankstation en een soort van mini supermarkt. Een brandweer een politie bureau, basis school en dat is het. Er is veel groen en er is veel ruimte tussen de huizen. De koeien lopen gewoon los rond door het hele dorp. Er is geen stoep, is ook niet nodig want je kan gewoon op de weg lopen. Er is hier bijna geen verkeer. We hebben zelfs midden op de weg gelegen. Waarom? Gewoon omdat het kon ahahahaha.

2 februari, dinsdag, opening Tingha youth centre!

Vandaag is de grote dag eindelijk aangebroken!! De opening van the youth centre!! Om 10.30 moesten we klaar staan op het schoolplein. Er zou een tv ploeg en een bekende football speler per helicopter komen. Ze zouden landen op het schoolplein. Uiteindelijk landde ze om 11.30. Ach we hebben hier inmiddels een nieuw motto ingevoerd. We maken hier gulzig gebruik van “the F word”. Ja je leest het goed, F, en F staat voor “be FLEXIBLE”. Ach ik ben wel wat gewend dus ik pas me makkelijk aan. De football speler is een oude jeugdvriend van John. Ze zijn een soort van opgevoed samen dus dan ben je hier in Australie “cousin”. Goed, heli ingezwaad met alle school kindertjes, vervolgens zijn we verkast naar het youth centre, samen met alle school kindertjes. Wat onze ster allemaal te doen had weet ik niet maar hij kwam uiteindelijk pas om 12.30 aan bij het youth centre. Ach t was mooi weer, we zaten lekker in het zonnetje te wachten en we hadden verder toch geen plannen voor die dag dus een uurtje eerder of later dat maakt dan ook niet meer uit…. Goed, de burgemeester van het dorp hield eerst een speech. Ik kon op 10 meter afstand mee lezen op zijn briefje. Het was al een oude burgemeester. All 6 de woorden die hij met ons deelde waren in koeien letters opgeschreven. Het zou zo uit de film kunnen komen. Toen kwam onze ster een praatje houden. Hij had wel een goed verhaal. Veel aboriginals hebben last van drugs of alcohol verslaving en er zijn er niet veel die daar een beetje behoorlijk uitkomen. En daar willen ze hier met het youth centre hun jeugd voor behoeden. Na de ster kwam onze eigen John ook nog een emo praatje houden en daarna mochten de burgemeester samen met de ster het lint voor de deur van het youth centre door knippen. Dit alles onder het toezient oog van een camera ploeg en een fotograaf! Heul officieel allemaal. Het heeft t landelijke nieuws en de krant gehaald. Na dit officiele gebeuren mochten alle geinteresseerde, binnen een kijkje komen nemen en een sausage swizl nuttigen.


Donderdag 4 februari.

Vandaag hebben we bijbels in Tingha uitgedeeld. Het Australisch, groot nieuws, nieuw testament. We werden in koppels in de omgeving afgedropt met een zooitje bijbels. Ik was samen met Roman en we hadden meteen beet. We werden afgedropt bij wat huizen een beetje afgelegen van het drop. Een mevrouw was bezig op haar erf dus we hadden vlot aanspraak. Ze vroeg eerst of we verdwaald waren. Toen we vertelde dat we gratis bijbels aan het uitdelen waren werd ze wel nieuwsgierig. Uiteindelijk hebben we denk ik wel een half uur met haar staan praten. Nou ja, die mevrouw, Ruth, heeft een half uur staan praten. Ze vertelde echt van alles, en ze veranderde het onderwerp ook van de hak op de tak. Het ene moment ging het nog over haar hond, het volgende moment over een man die met een papieren zak over zijn hoofd rond liep. Deze mevrouw is overdag veel alleen. Haar man werkt overdag en de aanspraak die ze heeft is komt van haar hond, dus ik denk dat ze blij was dat wij even naar haar wilde luisteren. We kregen zelfs nog een flesje drinken van haar, lekker koud uit de koelkast. Na dat ze al haar buren benoemd had, en gewaarschuwd had voor alle honden, zijn Roman en ik weer verder gegaan om bij de buren van Ruth de bijbels af te leven. Niet bij alle buren, want…. sommige hadden hele onvriendelijke honden zoals Ruth al vertelde. De rest van de buren waren niet zo spraak zaam en toen we alle 6 de bijbels “kwijt” waren kwam daar ons busje weer om ons op te pikken, goeie timing!


Vrijdag 5 februari.

Onze laatste dag in Tingha. Deze laatste dag hebben we nuttig besteed. We zijn bij verschillende mensen thuis in groepjes gaan bidden. Leuk om zo een kijkje te kunnen nemen in de verschillende huizen. De ene heeft bijna niets in huis, en bij de andere staat het helemaal vol met foto’s en beeldjes en zijn de muren roze en blauw geverfd.
Ons laatste avondmaal in Tingha hebben we genuttigd in Rose dining. Het is een fish and chips zaak/snackbar/supermarket/koffiehuis. Jaja een heleboel in 1! Hier hebben we fish and chips gegeten. Niet uit een krant maar wel van een ander stuk papier. Als toetje een ijsje. De frietjes waren echt super lekker. Ik weet niet of dat komt omdat ik al in weken geen frietjes meer gegeten heb of dat ze echt heel lekker waren. Dat laten we dan maar even in het midden. De vis was ook lekker, een soort grote stukken kibbeling. Met een stukje citroen en ketchup!
Savonds hebben we in het youth centre geslapen. Omdat we zaterdag ochtend om 5.00 zouden vertrekken moesten we de tenten vandaag al opbreken en konden we in het youth centre slapen. Natuurlijk hebben we nog wel even gebruik gemaakt van de breedbeeld tv en de dvd speler daar. We hebben gezellig met zn alle een film gekeken. Morgen ochtend vertrekken we dus om 5.00 richting Fingal. Een dorpje onder Tweed heads, twee uur onder Brisbane.

We zitten nu inmiddels in Fingal, maar het verslag van de reis komt nog!

Liefs,

Margreet